Fyrir réttu ári var haldið Framtíðarþing um farsæla öldrun í Tjarnarsal Ráðhúss Reykjavíkur. Á þinginu komu saman á annað hundrað manns, einstaklingar á öllum allri sem láta sig málefni aldraðra varða og starfsmenn í opinberri stjórnsýslu sem starfa að málaflokknum. Eins og kom fram í aðdraganda og kjölfar þingsins var markmiðið með þinginu að skapa vettvang til að vekja jákvæða athygli á öldruðum og stöðu þeirra í samfélaginu og ekki síður að skapa vettvang til málefnalegrar umræðu um málaflokkinn. Á þinginu skapaðist mikil umræða um það hvernig aldraðir líti eigin mál í samfélaginu og hvaða væntingar þeir hafi til efri áranna, umræða sem varð starfsfólki heilbrigðisstofnana, samtaka í öldrunarmálum og velferðarráðuneytis gott veganesti sem vonandi mun nýtast við nauðsynlega og tímabæra endurstefnumótun í málefnum aldraðra.

„Við erum alltaf á sama aldri innra með okkur," er haft eftir bandaríska rithöfundinum Gertrude Stein og er það án efa tilfinning sem flestir ef ekki allir upplifa þótt árunum fjölgi. Þess vegna er svo mikilvægt að hafa þetta í huga þegar rætt er um málefni eldri borgara. Því miður einkennist umræðan um of af „vandamálum" þar sem dregin er upp dökk mynd af stöðu þessa mikilvæga þjóðfélagshóps í samfélaginu, hvort sem rætt er um líf, kjör eða valfrelsi eldra fólks.

 Það er gott að eldast

Þó svo að sannarlega megi margt betur fara er engu að síður mikilvægt að halda því til haga sem vel er gert og sýna því jákvæða meiri áhuga. Það er nefnilega gott að eldast. Samfara almennt betri heilsu hafa valmöguleikar hinna eldri aukist í lífinu, til tómstunda og iðkunar annarra áhugamála. Tækifærin eru í raun óteljandi. Í dag hefur „gamla fólkið" svo mikið að gera að það slær mörgum okkar sem yngri erum ref fyrir rass þegar kemur að líkamlegri og andlegri virkni. Það er ekki tiltökumál lengur að mæta eldri borgurum í hlíðum Esjunnar eða á skokki eftir Sæbrautinni, svo dæmi séu tekin. Það er vert að hafa þetta í huga í dag, 1. október, á alþjóðlegum degi aldraðra.

Vidurkenning2017

Oldrunarrad 0025

Öldrunarráð Íslands veitti í dag Guðrúnu Birnu Gísladóttur, forstjóra dvalar- og hjúkrunarheimilisins Grundar í Reykjavík, viðurkenningu ráðsins 2015 fyrir langt og óeigingjarnt ævistarf að málefnum aldraðra.

Guðrún Birna hefur allan sinn starfsferil starfað á Grund og er líklega eini forstjóri landsins sem er fæddur og alinn upp á elliheimili. Grund var stofnuð af afa hennar, Sigurbirni Gíslasyni, og fleirum árið 1922. Faðir hennar, Gísli Sigurbjörnsson tók við af föður sínum og stýrði Grund í rumlega 60 ár, eða allt þar til Guðrún tók við starfi forstjóra árið 1994. Guðrún hafði þá starfað í rúm 30 ár á Grund við hlið foreldra sinna. Dvalarheimilið Ás í Hveragerði, sem tók til starfa árð 1952, hefur einnig verið órjúfanlegur þáttur í ævistarfi Guðrúnar auk hjúkrunarheimilisins Markar í Reykjavík sem Grund tók við árið 2010. Guðrún Birna hefur allan sinn starfsferil látið sér annt um hagsmuni og velferð aldraðra og með viðurkenningu Öldrunarráðs Íslands í dag eru þau störf í meira en hálfa öld þökkuð af alúð.

Mynd: F.h. stjórnar Öldrunarráðs Íslands veitti Pétur Magnússon, formaður ráðsins Guðrúnu Birnu Gísladóttur, forstjóra Grundar, viðurkenningu þess í dag. Á myndinni heldur Guðrún á gjöf frá Öldrunarráði.

Fréttatilkynning frá Öldrunarráði Íslands 20. maí 2015.
Nánari upplýsingar veitir Pétur Magnússon, formaður Öldrunarráðs Íslands í síma 841 1600.